شماره ٣٥٦: دائم به خيال آن نگاريم

دائم به خيال آن نگاريم

کاري بجز اين دگر نداريم

صاحب نظريم و نقش رويش

بر ديده ديده مي نگاريم

هر دم که ز نقش خود برآئيم

جاني به هواي او سپاريم

ما عاشق مست و عقل مخمور

در صحبت خود کجا گذاريم

خوش درد دلي است در دل ما

دل زنده ز درد بي قراريم

مائيم و حيات جاوداني

با او نفسي به او برآريم

با عمر عزيز در ميانيم

با سيد خويش در کناريم