شماره ٣٧١: ما از شرابخانه جانانه مي رسيم

ما از شرابخانه جانانه مي رسيم

مستان حضرتيم و ز ميخانه مي رسيم

از ما نشان ذوق خرابات جو که ما

مستيم و لاابالي و مستانه مي رسيم

اي عقل دور باش که رنديم و باده نوش

از بزم عشق مجلس جانانه مي رسيم

پروانه وار ز آتش عشقش بسوختيم

شمعي گرفته ايم و به پروانه مي رسيم

تاجي ز ذوق بر سر و در بر قباي عشق

بسته کمر ز عزت و شاهانه مي رسيم

سرمست مي رسيم ز خمخانه قدم

مخمور نيستيم که مستانه مي رسيم

از بندگي سيد خود مي رسيم باز

از ملک غيب بين که چه مردانه مي رسيم