شماره ٤٦١: چشم من شد به نور او روشن

چشم من شد به نور او روشن

نظري کن به نور او در من

هر خيالي که نقش مي بندم

بود آن يوسفي و پيراهن

جام گيتي نما بدست آور

تا نمايد ترا بتو روشن

کنج ميخانه جنت المأواست

خوش بهشتي است گر کني مسکن

دست ساقي ما بگير و ببوس

سر خود را به پاي او افکن

عاشق مست چون سخن گويد

عقل مخمور مي شود الکن

گر تو هستي محب سيد ما

دل رند شکسته را مشکن