شماره ٦٦٠: باز با ما نمي کني ياري

باز با ما نمي کني ياري

جورها مي کني بسرباري

به غم ما اگر تو دلشادي

بعد ازين کار ما و غمخواري

بر سر خاک هر شبي تا روز

منم و آب چشم بيداري

دل به آزار برده اي باز آر

که نه اين است شرط دلداري

رحمتي کن دگر ميازارم

تا کي آزاريم بدين زاري

دل و دين چشم و زلف تو بردند

اين به عياري آن بطراري

دل سيد که برده اي جانا

زينهارش نکو نگهداري