شماره ٧٣٤: دل به دريا ده که تا دريا شوي

دل به دريا ده که تا دريا شوي

نزد ما بنشين که همچون ما شوي

ساغر دردي درد دل بنوش

تا دمي همدرد بودردا شوي

از بلا چون کار ما بالا گرفت

لا به الاکش که تا بالا شوي

غير روي او نبيند چشم تو

گر به نور روي او بينا شوي

آن يکي در هر يکي بيني عيان

در دو عالم گر دمي يکتا شوي

عشق را جائي معين هست نيست

جاي او يابي اگر بيجا شوي

نعمت الله جو که از ارشاد او

عارف يکتاي بي همتا شوي