شماره ٧: دگر از درد تنهايي، به جانم يار مي بايد

دگر از درد تنهايي، به جانم يار مي بايد

دگر تلخ است کامم، شربت ديدار مي بايد

ز جام عشق او مستم، دگر پندم مده ناصح!

نصيحت گوش کردن را دل هشيار مي بايد

مرا اميد بهبودي نماندست، اي خوش آن روزي

که مي گفتم: علاج اين دل بيمار مي بايد

بهائي بارها ورزيد عشق، اما جنونش را

نمي بايست زنجيري، ولي اين بار مي بايد