شماره ١٠: عهد جواني گذشت، در غم بود و نبود

عهد جواني گذشت، در غم بود و نبود

نوبت پيري رسيد، صد غم ديگر فزود

کارکنان سپهر، بر سر دعوي شدند

آنچه بدادند دير، باز گرفتند زود

حاصل ما از جهان نيست بجز درد و غم

هيچ ندانم چراست اين همه رشک حسود

نيست عجب گر شديم شهره به زرق و ريا

پرده تزوير ما، سد سکندر نبود

نام جنون را به خود داد بهائي قرار

نيست بجز راه عشق، زير سپهر کبود