شماره ٢٣: يک دمک، با خودآ، ببين چه کسي

يک دمک، با خودآ، ببين چه کسي

از که دوري و با که هم نفسي

ناز بر بلبلان بستان کن!

تو گلي، گل، نه خاري و نه خسي

تا کي اي عندليب عالم قدس!

مايل دام و عاشق قفسي؟

تو همايي، هماي، چند کني

گاه، جغدي و گاه، خرمگسي؟

اي صبا! در ديار مهجوران

گر سر کوچه بلا برسي

با بهائي بگو که با سگ نفس

تا به کي بهر هيچ در مرسي