شماره ٦٠٢: ز آه سرد چه پرواست حسن سرکش را؟

ز آه سرد چه پرواست حسن سرکش را؟

نسيم، بال و پر سرکشي است آتش را

به خط تسلي ازان لعل آبدار شدم

که خاک مي کشد از آب بهتر آتش را

ز برق شوخي او ريخت کوه قاف از هم

نهان به شيشه چسان سازم آن پريوش را؟

عنان برگ خزان ديده در کف بادست

چگونه جمع کنم اين دل مشوش را؟