کتابخانه فارسی
/
ديوان صائب
/
غزليات - قسمت پنجم
/
شماره ٤٥٣: مي خلد بيشتر از تير به دل موي سفيد
شماره ٤٥٣: مي خلد بيشتر از تير به دل موي سفيد
مي خلد بيشتر از تير به دل موي سفيد
کار شمشير دو دم مي کند ابروي سفيد
خواب من چون نشود تلخ ز پيري، که مرا
مي گزد بيشتر از مار سيه، موي سفيد
مي کند ماه محرم مه عيد خود را
به خضاب آن که سيه مي کند ابروي سفيد
سر برآرد ز گريبان کفن چون خورشيد
به شبستان لحد هرکه برد روي سفيد
پير چون زنده دل افتد، ز جوان کمتر نيست
مي برد زنگ ز دل صبح به گيسوي سفيد
اين که از چهره به ظاهر سيهي برد مرا
کاش مي برد سياهي ز دلم موي سفيد
چون ز جان دست نشوييم، که همچون قلاب
دامن مرگ به خود مي کشد ابروي سفيد
خوشتر از عنبر خام است بهار عنبر
نيست هرگز به دل پير گران موي سفيد
جستجو در مطالب سایت