کتابخانه فارسی
/
ديوان صائب
/
غزليات - قسمت ششم
/
شماره ٧٠٣: بهار مي گذرد ساغر چو لاله بگير
شماره ٧٠٣: بهار مي گذرد ساغر چو لاله بگير
بهار مي گذرد ساغر چو لاله بگير
هزار بوسه ز کنج لب پياله بگير
ز نشأه پر طاوسي ار نداري رنگ
به طاق ابروي قوس قزح پياله بگير
بهار عمر سبکتر ز برق مي گذرد
چو لاله کام دل از باده دو ساله بگير
بنوش باده گلرنگ و رو به بستان کن
هزار نکته رنگين به برگ لاله بگير
مزاج ساغر گل نازک است اي بلبل
خداي را پر خود پيش سنگ ژاله بگير
نصيحتي است ز پير مغان به ياد مرا
غمي فرو چو بگيرد ترا پياله بگير
به عمر خضر چه خميازه مي کشي صائب؟
تو نيز کام دل از باده دو ساله بگير
جستجو در مطالب سایت