کتابخانه فارسی
/
ديوان صائب
/
غزليات - قسمت هفتم
/
شماره ٣١٦: افتاد ماه عارض اودر وبال خط
شماره ٣١٦: افتاد ماه عارض اودر وبال خط
افتاد ماه عارض اودر وبال خط
زلفش هوا گرفت به يک گوشمال خط
منسوخ گشت چون خط کوفي ز خط نسخ
طغراي چين ابروي اواز مثال خط
گر صد هزار تبت وارونه خوانده اي
بيرون نمي رود ز ضميرت ملال خط
قير دوال پا که شنيدي خط است و بس
چند آبروي تيغ بري در زوال خط
خواهد فتاد کوکب بخت بلند تو
ازآه و دود سوختگان دروبال خط
رحمي به خاکساري عاشق نمي کني
تاروي نازکت نخورد خاکمال خط
صائب چه دولتي است که روشن نموده است
چشمم سواد خط غبار از خيال خط
جستجو در مطالب سایت