شماره ٥٤٦: دل را اگر چه نيست ز دلدار آگهي

دل را اگر چه نيست ز دلدار آگهي

دلدار را بود ز دل زار آگهي

بيمار اگر ز درد بود غافل از طبيب

دارد ولي طبيب ز بيمار آگهي

از نافه نيست آهوي رم کرده را خبر

عاشق ندارد از دل افگار آگهي

آن برده است راه به مرکز که نيستش

از سير و دور خويش چو پرگار آگهي

مهر خموشيم به دهن چون صدف زدند

تا يافتم ز گوهر اسرار آگهي

بگشا نظر چو سوزن و باريک شو چو تار

داري اگر ز نازکي کار آگهي

در شهر زنگ، آينه در زنگ خوشترست

پيش سيه دلان مکن اظهار آگهي

خون مي کنند بر سر هر خار رهروان

يابند اگر ز لذت آزار آگهي

از پيچ و تاب کشف شود خرده هاي راز

دارد ز گنج زيرزمين مار آگهي

انگشت اعتراض به گفتار ما منه

ما را چو خامه نيست ز گفتار آگهي

مهرش به لب زنند چو خال دهان يار

آن را که مي دهند ز اسرار آگهي

پوشيدگي حجاب بصيرت نمي شود

دارد ز خفتگان دل بيدار آگهي

صائب مرا ز بي خبري نيست شکوه اي

بر خاطر لطيف بود بار آگهي

اين آن غزل که مولوي روم گفته است

کار آن کند که دارد از کار آگهي