شماره ٨٤: مه گلچهره من چون ز سفر بازآيد

مه گلچهره من چون ز سفر بازآيد

من دلسوخته را نور بصر باز آيد

دارم اميد که ناگه ز شفاخانه غيب

مرهم سينه اين خسته جگر بازآيد

من ديوانه ز زنجير بلا باز رهم

گر پريروي ملک سيرت من بازآيد

سوزد از آه دلم طارم ماه و خورشيد

گر نه آن رشک مه و غيرت خور بازآيد

کي بود کان بت عيسي دم يوسف منظر

بمداواي دل اهل نظر بازآيد

گل اقبال دمد از چمن عيش حسين

اگر آن سرو سخن گو ز سفر بازآيد