شماره ٨٠: روز من شب شد و آن ماه براهي نگذشت

روز من شب شد و آن ماه براهي نگذشت

اين چه عمريست که سالي شد و ماهي نگذشت؟

ذوق آن جلوه مرا کشت، که وي از سر ناز

آمد و گاه گذشت از من و گاهي نگذشت

عمر بگذشت و همان روز سيه در پيشست

در همه عمر چنين روز سياهي نگذشت

قصه شهر دل و لشکر اندوه مپرس

که از آن عرصه باين ظلم سياهي نگذشت

نگذشت آن مه و زارست هلالي برهش

حال درويش خرابست که شاهي نگذشت