کتابخانه فارسی
/
ديوان هلالي جغتايي
/
غزل ها
/
شماره ٨٩: مرا بباده، نه باغ و بهار شد باعث
شماره ٨٩: مرا بباده، نه باغ و بهار شد باعث
مرا بباده، نه باغ و بهار شد باعث
بهار و باغ چه باشد؟ که يار شد باعث
رسيده بود گل، آن سرو هم بباغ آمد
بيار مي، که يکي صد هزار شد باعث
نبود ناله مرغ چمن ز جلوه گل
لطافت رخ آن گلعذار شد باعث
اگر بميکده رفتيم عذر ما بپذير
که باده خوردن ما را خمار شد باعث
اگر ز کوي تو رفتيم اختيار نبود
فغان و ناله بي اختيار شد باعث
گر از تو يک دو سه روزي جدا شديم مرنج
که گردش فلک و روزگار شد باعث
قرار در شکن زلف يار خواهم کرد
بدين قرار دل بيقرار شد باعث
بمجلس تو هلالي کشيد طعن رقيب
گل وصال تو بر زخم خار شد باعث
جستجو در مطالب سایت