شماره ١٣٣: عجب! که رسم وفا هرگز آن پري داند

عجب! که رسم وفا هرگز آن پري داند

پري کجا روش آدمي گري داند؟

دلم بعشوه ربود اول و ندانستم

که آخر اينهمه شوخي و دلبري داند

بعاشقان ستم دوست عين مصلحتست

که شاه مصلحت کار لشکري داند

حديث لعل خود از چشم درفشانم پرس

که قد گوهر سيراب گوهري داند

بناز گفت: هلالي کمينه بنده ماست

زهي سعادت! اگر بنده پروري داند