شماره ١٣٧: بس که خلقي سخن عاشقي من کردند

بس که خلقي سخن عاشقي من کردند

دوست را با من دل سوخته دشمن کردند

سوختم ز آتش اين چرب زبانان، چون شمع

سوز پنهان مرا بر همه روشن کردند

بعد ازين دست من و دامن اين سنگدلان

که بآهنگ جفا سنگ بدامن کردند

برضا کوش، هلالي و ز قسمت مخروش

هر کرا هر چه نصيبست معين کردند