کتابخانه فارسی
/
ديوان عرفي شيرازي
/
غزليات
/
شماره ٤٦: زبان ز نکته فروماند و راز من باقيست
شماره ٤٦: زبان ز نکته فروماند و راز من باقيست
زبان ز نکته فروماند و راز من باقيست
بضاعت سخن آخر شد و سخن باقيست
گمان مبر که تو چون بگذري جهان بگذشت
هزار شمع بکشتند و انجمن باقيست
نماند قاعده مهر کوهکن بجهان
ولي عداوت پرويز و کوهکن باقيست
کسي که محرم باد صباست ميداند
که با وجود خزان بوي ياسمن باقيست
مگو که هيچ تعلق نماند عرفي را
تعلقي که نبودش بخويشتن باقيست
جستجو در مطالب سایت