ملانصرالدین روزی به بازار رفت تا دراز گوشی بخرد.

مردی پیش آمد و پرسید: کجا می روی؟ گفت:به بازار تا درازگوشی بخرم .

مردگفت: ان شاءالله بگوی.

گفت: اینجا چه لازم که این سخن بگویم؟

درازکوش در بازار است و پول در جیبم. چون به بازار رسید پولش را بدزدیدند.

چون باز می گشت، همان مرد به استقبالش آمد و گفت: از کجا می آیی؟

گفت: از بازار می آیم ان شاءالله،

پولم را زدند ان شاءالله ،

خر نخریدم ان شاءالله و

دست از پا درازتر بازگشتم
ان شاءالله!

حکایت دوم ازان شاءالله گفتن ملانصرالدین

روزی همسر ملانصرالدین از او پرسید:
فردا چه می کنی؟
گفت: اگر هوا آفتابی باشد به مزرعه می روم و اگر بارانی باشد به کوهستان می روم و علوفه جمع میکنم.
همسرش گفت: بگو ان شاءا…
او گفت: ان شاءالله… ندارد فردا یا هوا آفتابی است یا بارانی.
از قضا فردا در میان راه راهزنان رسیدند و او را کتک زدند.
ملانصرالدین نه به مزرعه رسید و نه به کوهستان و مجبور شد به خانه بازگردد.
همسرش گفت: کیست؟

او جواب داد: ان شاءالله منم