کارلوس کاستاندا در کتاب هایش درباره ی دوره ی کارآموزیش با دون خوان ماتئوس صحبت کرده است و درباره ی اینکه چگونه آنها خودشان را برای پرش نهایی به قعر دره در آخر کارآموزیشان آماده می کردند. چگونه شیوه ی نوین این مکتب، تنسگریتی ما را برای چنین شاهکاری آماده میکند؟

- برای وضوح، پریدن به اعماق دره که کارلوس کاستاندا در کتاب هایش شرح می دهد چیزی است که او خود در پایان زمان اش با دون خوان، پیش از رسیدن پرش، بر می گزیند.
این عملی است که او بعد از سالها تمرین روزانه ی خود آگاهی، سکوت درونی و رویابینی انجام می دهد هنری که دون خوان به شاگردانش آموخته بود.

دون خوان می گفت: در برخی مواقع هر چیزی که یک کارآموز در حالت عادی و ابر آگاهی می آموزد به بازی می آیند و کارآموز باید که آگاهی اش را به ذات اصلی اش منتقل کند که کالبد رؤیا نامیده می شود.

کارلوس هنگامی که به یک دره عمیق پرید این انتقال را انجام داد جهشی از رهایی مطلق، بلافاصله بعد از شاهد بودن گذر دون خوان از دنیا.ملهم از عشق عمیق به معلم اش، او می خواست که با دون خوان و گروه بینندگانش هر کجا که می روند برود. اما هنوز زمان او نرسیده بود. بعد از آن جهش بجای آنکه خود را با دون خوان یا اینکه درته دره عمیق بیابد در آپارتمانی در وست وود در کنار دانشگاه یو سی ال ای پیدا کرد.

این اتفاق مهم نشان داد که بطور کامل تمرکز خودش را منتقل کرده است به جایی که اعتماد اش را در ذات اصلی اش قرار داده که دون خوان آنرا ذهن حقیقی می نامید و نه در ذهن خطی من-من.

این همان انتقالی است که ما باید روزانه در ساده ترین اعمال یا برخورد ها انجام اش دهیم، برای آنکه خود را برای چرخش های بزرگتر در زندگی امان آماده کنیم.

📓منبع: مصاحبه سرنوشت شما در دستانتان است

🍂پی نوشت: نائی مورز یکی از مسئولین فعلی موسسه کلیر گرین است. موسسه کلیر گرین در زمان زنده بودن کاستاندا و تحت نظر او بنیان گذاشته شد.