هر کس سوره قیامت را قرائت کند در روز قیامت من و جبرئیل شهادت می دهیم که اوبه قیامت ایمان داشته است و در حالی وارد محشر می شود که چهره اش درخشان تر از دیگر آفریدگان خداست(1)امام باقر علیه السلام نیز فرمودند: هر کس در قرائت سوره قیامه مداومت ورزد و به آیات آن عمل کند خداوند عزیز و جلیل او را به بهترین شکل با رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم محشور می کند در حالی که چهره اش شاد و خندان است تا اینکه از پل صراط و میزان بگذرد.(2)

آثار و برکات سوره

1) جهت محبوب شدن

از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم روایت است: … مداومت در خواندن این سوره باعث افزایش روزی و امنیت و محبوبیت در بین مردم می شود. (3)

2) تقویت کننده عفاف و پاکدامنی

امام جعفر صادق علیه السلام فرموده اند: قرائت سوره قیامت موجب خشوع می شود و تقویت کنده عفاف و پاکدامنی و حفظ و صیانت خواهد بود.و هر کس آنرا بخواند از حاکمی نترسد و به اذن خدا در شب و روز محفوظ خواهد بود.(4)

3) رفع ضعف و ناتوانی

اگر این سوره را بنویسند و آب شسته شده ان را بنوشند ضعف و ناتوانی را از بین می برد.(5)

ترجمه ی آیات:

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

سوگند به روز قیامت، (۱)و سوگند به (نفس لوامه و) وجدان بیدار و ملامتگر (كه رستاخیز حق است)! (۲)آیا انسان مى‏پندارد كه هرگز استخوانهاى او را جمع نخواهیم كرد؟! (۳)آرى قادریم كه (حتى خطوط سر) انگشتان او را موزون و مرتب كنیم! (۴)(انسان شك در معاد ندارد) بلكه او مى‏خواهد (آزاد باشد و بدون ترس از دادگاه قیامت) در تمام عمر گناه كند! (۵)(از این رو) مى‏پرسد: «قیامت كى خواهد بود»! (۶)(بگو:) در آن هنگام كه چشمها از شدت وحشت به گردش درآید، (۷)

و ماه بى‏نور گردد، (۸)و خورشید و ماه یك جا جمع شوند، (۹)آن روز انسان مى‏گوید: «راه فرار كجاست؟!» (۱۰)هرگز چنین نیست، راه فرار و پناهگاهى وجود ندارد! (۱۱)آن روز قرارگاه نهایى تنها بسوى پروردگار تو است; (۱۲)و در آن روز انسان را از تمام كارهایى كه از پیش یا پس فرستاده آگاه مى‏كنند! (۱۳)

بلكه انسان خودش از وضع خود آگاه است، (۱۴)هر چند (در ظاهر) براى خود عذرهایى بتراشد! (۱۵)زبانت را بخاطر عجله براى خواندن آن ( قرآن) حركت مده، (۱۶)چرا كه جمع‏كردن و خواندن آن بر عهده ماست! (۱۷)پس هر گاه آن را خواندیم، از خواندن آن پیروى كن! (۱۸)سپس بیان و(توضیح) آن (نیز) بر عهده ماست! (۱۹)

چنین نیست كه شما مى‏پندارید (و دلایل معاد را كافى نمى‏دانید); بلكه شما دنیاى زودگذر را دوست دارید (و هوسرانى بى‏قید و شرط را)! (۲۰)و آخرت را رها مى‏كنید! (۲۱)(آرى) در آن روز صورتهایى شاداب و مسرور است، (۲۲)و به پروردگارش مى‏نگرد! (۲۳)و در آن روز صورتهایى عبوس و در هم كشیده است، (۲۴)

زیرا مى‏داند عذابى در پیش دارد كه پشت را در هم مى‏شكند! (۲۵)چنین نیست (كه انسان مى‏پندارد! او ایمان نمى‏آورد) تا موقعى كه جان به گلوگاهش رسد، (۲۶)و گفته شود: «آیا كسى هست كه (این بیمار را از مرگ) نجات دهد؟!» (۲۷)و به جدائى از دنیا یقین پیدا كند، (۲۸)و ساق پاها (از سختى جان‏دادن) به هم بپیچد! (۲۹)

(آرى) در آن روز مسیر همه بسوى (دادگاه) پروردگارت خواهد بود! (۳۰)(در آن روز گفته مى‏شود:) او هرگز ایمان نیاورد و نماز نخواند، (۳۱)بلكه تكذیب كرد و روى‏گردان شد، (۳۲)سپس بسوى خانواده خود بازگشت در حالى كه متكبرانه قدم برمى‏داشت! (۳۳)(با این اعمال) عذاب الهى براى تو شایسته‏تر است، شایسته‏تر! (۳۴)

سپس عذاب الهى براى تو شایسته‏تر است، شایسته‏تر! (۳۵)آیا انسان گمان مى‏كند بى‏هدف رها مى‏شود؟! (۳۶)آیا او نطفه‏اى از منى كه در رحم ریخته مى‏شود نبود؟! (۳۷)سپس بصورت خون بسته در آمد، و خداوند او را آفرید و موزون ساخت، (۳۸)و از او دو زوج مرد و زن آفرید! (۳۹)آیا چنین كسى قادر نیست كه مردگان را زنده كند؟! (۴۰)