در حمام هاى قدیم رسم بر این بود که ابتدا شما پایتان را وارد آب میکردید سپس وارد یک راهرویی میشدید که به تدریج گرمای آن اضافه میشد و بدن آمادگی لازم برای ورود به منطقه گرم حمام را به دست می آورد!

در پایان نیز از همین مسیر خارج میشدید و آرام آرام از گرما کاسته میشد؛
و سپس پای خود را در آب سرد وارد کرده و در جایگاه تعویض لباس قرار میگرفتید.
استفاده از آب سرد در پایان حمام، ویژگی بسیار مهم داشت:
گرمای زیادی در بدن و کف پا قبل از خارج شدن از حمام وجود داشت پس میبایست بر روی کف و ساق پاها آب سرد ریخته میشد، چرا که به خاطر گرما، خون زیادی در پاها جمع شده و آب سرد مجددا این خون مازاد را از پاها به بالای بدن منتقل میکرد!
و همچنین از بروز واریس جلوگیری میکرد!
و همچنین تعادل میان گرما و سرما ایجاد کرده و مانع از سرما خوردگی می گردید…