بیش از ۹۰۰ سال است که این رسم عجیب و ترسناک در بین مردم روستای لمبانگ پاتون رواج دارد.

هر سه سال یک بار مردم روستا اجساد عزیزانشان را از قبر بیرون می آورند و آن ها را برای مراسم آماده می کنند. آن ها اجساد پوسیده و خشک شده را تمیز می کنند، لباس تمیز و نو تنشان می کنند و حتی عینک، کلاه و ساعتشان را هم فراموش نمی کنند. بعد همه خانواده دور عزیز یا عزیزان از دست رفته شان جمع می شوند، با هم غذا می خورند، عکس یادگاری می گیرند و یاد و خاطره او را گرامی می دارند. بعد از مراسم دوباره با او خداحافظی می کنند و او را داخل قبر می گذارند! در سال های اخیر تصاویر وحشتناکی از این مراسم در فضای مجازی منتشر شده و باعث توجه همه دنیا به این مراسم شده است. کنجکاوی مردم باعث شده موقع برگزاری مراسه مانه نه توریست ها و گردشگرانی از نقاط مختلف به این روستا بیایند تا از نزدیک شاهد این مراسم عجیب باشند.همان طور که می توان حدس زد مرام تدفین توراجان که «رامبو سولو» نامیده می شود فرآیند ارزانی نیست و هزینه های بالایی (ده ها هزار دلار) برای خانواده دارد. به همین دلیل خانواده ها ترجیح می دهند تا زمانی که توان مالی دفن او را پیدا کنند او را در خانه نگه دارند. این مدت زمان می توان هفته ها و ماه ها طول بکشد! اعضای خانواده برای حفظ جسد او را مثل یک مومیایی می پیچانند و در اتاقی مخصوص قرار می دهند و با او طوری برخورد می کنند انگار او مریض است و در بستر خوابیده است! سرانجام زمانی که پول دفن او تامین شد زمان برگزاری مراسم تدفین فرا می رسد و او را دفن می کنند تا دوباره در مراسم مانه نه عزیز از دست رفته شان را ببینند.
.
.
نظرتون چیه؟ .
.