و عرش و کرسی و حجاب های آن و آسمان های هفتگانه و زمین های هفتگانه و هوا و بادها و پرندگان و درختان و کوهها و خورشید و ماه و فرشتگان،

 همگی بر او درود و صلوات می فرستند و برای او طلب مغفرت و امرزش می کنند و اگر همان روز یا شب قرائت سوره حشر، از دنیا برود شهید محسوب می شود. (1)

در سخنی از امام صادق علیه السلام آمده است:

هر کس در عصرها سوره الرحمن و حشر را قرائت نماید خداون فرشته ای را با شمشیر برهنه مأمور می کند تا صبح از او مراقبت نماید.(2)در روایت دیگری از رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم روایت شده: هر کس سوره حشر را قرائت نماید عضو حزب الله است که رستگارانند.

(3)انس بن مالک از رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم روایت کرده است که به مردی فرمود: هر گاه می خواهی به رختخواب بروی سوره حشر را قرائت کن و اگر مردی شهید محسوب می شوی. (4)اسم اعظم خداوند اسمی است که با دستیابی به آن بسیاری از مشکلات مادی و معنوی

را حل کرده و به بسیاری از مقامات می توان دست یافت. نبی مکرم اسلام صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند: اسم اعظم خدا در شش آیه آخر سوره حشر است.(5)و نیز فرمودند هر کس آیات آخر سوره حشر را در شب و روز بخواند و در آن روز یا همان شب بمیرد بهشت بر اوواجب می شود. (6)

آثار و برکات سوره

1)شفای بیمار

هرگاه این سوره را با خلوص بر بیمار بخوانند انشاءالله شفابخش است. در روایتی از نبی مکرم اسلام صلی الله علیه وآله وسلم آمده است: هنگام قرائت سه ایه آخر سوره حشر دست را بر سر بگذارید و آیات را قرائت نمایید که این دستور جبرییل است از جانب خداوند . و این عمل شفای همه بیماری هاست به جز مرگ.(7)ص308

2) حفظ و امان

امنیت یابی و آسایش از خواص قرائت و کتابت این سوره عظیم الشأن است . پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم در این باره فرمودند: هر کس سوره حشر را در شب جمعه قرائت نماید تا صبح از انواع بلاها در امان خواهد بود.(8)

3)تقویت حافظه و هوش

امام صادق علیه السلام در روایتی فرمودند: هر کس سوره حشر را بنویسد و با آب پاک بشوید و بیاشامد حافظه ای قوی و هوشی سزشار نصیب او خواهد شد. (9)

4)بخشش گناهان

از رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم روایت شده است: هر کس سه ایه پایانی سوره حشر را قرائت کند گناهان گذشته و آینده اش بخشیده خواهد شد. (10)

5)جهت ورم پا

امام محمد باقر علیه السلام خطاب به جابر فرمودند: وقتی جایی از پایت ورم کرد برای آن آیه آخر سوره حشر را سه مرتبه بخوان که به اذن الله آن درد و ورم خوب خواهد شد.(11)

6)جهت درمان سردرد

حضرت علی علیه السلام آیه های آخر سوره حشر را مایه درمان سردرد دانسته اند.(12)

ترجمه از 1 تا 24:

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر!

آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، براى خدا تسبیح مى‏گوید; و او عزیز و حكیم است! (۱)او كسى است كه كافران اهل كتاب را در نخستین برخورد (با مسلمانان) از خانه‏هایشان بیرون راند! گمان نمى‏كردید آنان خارج شوند، و خودشان نیز گمان مى‏كردند كه دژهاى محكمشان آنها را از عذاب الهى مانع مى‏شود; اما خداوند از آنجا كه گمان نمى‏كردند به سراغشان آمد و در دلهایشان ترس و وحشت افكند، بگونه‏اى كه خانه‏هاى خود را با دست خویش و با دست مؤمنان ویران مى‏كردند; پس عبرت بگیرید اى صاحبان چشم! (۲)

و اگر نه این بود كه خداوند ترك وطن را بر آنان مقرر داشته بود، آنها را در همین دنیا مجازات مى‏كرد; و براى آنان در آخرت نیز عذاب آتش است! (۳)این به خاطر آن است كه آنها با خدا و رسولش دشمنى كردند; و هر كس با خدا دشمنى كند (باید بداند) كه خدا مجازات شدیدى دارد! (۴)هر درخت باارزش نخل را قطع كردید یا آن را به حال خود واگذاشتید، همه به فرمان خدا بود; و براى این بود كه فاسقان را خوار و رسوا كند! (۵)

و آنچه را خدا از آنان ( یهود) به رسولش بازگردانده (و بخشیده) چیزى است كه شما براى به دست آوردن آن (زحمتى نكشیدید،) نه اسبى تاختید و نه شترى; ولى خداوند رسولان خود را بر هر كس بخواهد مسلط مى‏سازد; و خدا بر هر چیز توانا است! (۶)آنچه را خداوند از اهل این آبادیها به رسولش بازگرداند، از آن خدا و رسول و خویشاوندان او، و یتیمان و مستمندان و در راه ماندگان است، تا (این اموال عظیم) در میان ثروتمندان شما دست به دست نگردد!

آنچه را رسول خدا براى شما آورده بگیرید (و اجرا كنید)، و از آنچه نهى كرده خوددارى نمایید; و از (مخالفت) خدا بپرهیزید كه خداوند كیفرش شدید است! (۷)این اموال براى فقیران مهاجرانى است كه از خانه و كاشانه و اموال خود بیرون رانده شدند در حالى كه فضل الهى و رضاى او را مى‏طلبند و خدا و رسولش را یارى مى‏كنند; و آنها راستگویانند! (۸)

و براى كسانى است كه در این سرا ( سرزمین مدینه) و در سراى ایمان پیش از مهاجران مسكن گزیدند و كسانى را كه به سویشان هجرت كنند دوست مى‏دارند، و در دل خود نیازى به آنچه به مهاجران داده شده احساس نمى‏كنند و آنها را بر خود مقدم مى‏دارند هر چند خودشان بسیار نیازمند باشند; كسانى كه از بخل و حرص نفس خویش باز داشته شده‏اند رستگارانند! (۹)

(همچنین) كسانى كه بعد از آنها ( بعد از مهاجران و انصار) آمدند و مى‏گویند: «پروردگارا! ما و برادرانمان را كه در ایمان بر ما پیشى گرفتند بیامرز، و در دلهایمان حسد و كینه‏اى نسبت به مؤمنان قرار مده! پروردگارا، تو مهربان و رحیمى!» (۱۰)آیا منافقان را ندیدى كه پیوسته به برادران كفارشان از اهل كتاب مى‏گفتند: «هرگاه شما را (از وطن) بیرون كنند،

ما هم با شما بیرون خواهیم رفت و هرگز سخن هیچ كس را درباره شما اطاعت نخواهیم كرد; و اگر با شما پیكار شود، یاریتان خواهیم نمود!» خداوند شهادت مى‏دهد كه آنها دروغگویانند! (۱۱)اگر آنها را بیرون كنند با آنان بیرون نمى‏روند، و اگر با آنها پیكار شود یاریشان نخواهند كرد، و اگر یاریشان كنند پشت به میدان كرده فرار مى‏كنند; سپس كسى آنان را یارى نمى‏كند! (۱۲)

وحشت از شما در دلهاى آنها بیش از ترس از خداست; این به خاطر آن است كه آنها گروهى نادانند! (۱۳)آنها هرگز با شما بصورت گروهى نمى‏جنگند جز در دژهاى محكم یا از پشت دیوارها! پیكارشان در میان خودشان شدید است، (اما در برابر شما ضعیف!) آنها را متحد مى‏پندارى، در حالى كه دلهایشان پراكنده است; این به خاطر آن است كه آنها قومى هستند كه تعقل نمى‏كنند! (۱۴)

كار این گروه از یهود همانند كسانى است كه كمى قبل از آنان بودند، طعم تلخ كار خود را چشیدند و براى آنها عذابى دردناك است! (۱۵)كار آنها همچون شیطان است كه به انسان گفت: «كافر شو (تا مشكلات تو را حل كنم)!» اما هنگامى كه كافر شد گفت: «من از تو بیزارم، من از خداوندى كه پروردگار عالمیان است بیم دارم!» (۱۶)

سرانجام كارشان این شد كه هر دو در آتش دوزخ خواهند بود، جاودانه در آن مى‏مانند; و این است كیفر ستمكاران! (۱۷)اى كسانى كه ایمان آورده‏اید از (مخالفت) خدا بپرهیزید; و هر كس باید بنگرد تا براى فردایش چه چیز از پیش فرستاده; و از خدا بپرهیزید كه خداوند از آنچه انجام مى‏دهید آگاه است! (۱۸)

و همچون كسانى نباشید كه خدا را فراموش كردند و خدا نیز آنها را به «خود فراموشى‏» گرفتار كرد، آنها فاسقانند. (۱۹)هرگز دوزخیان و بهشتیان یكسان نیستند; اصحاب بهشت رستگار و پیروزند! (۲۰)اگر این قرآن را بر كوهى نازل مى‏كردیم، مى‏دیدى كه در برابر آن خاشع مى‏شود و از خوف خدا مى‏شكافد! اینها مثالهایى است كه براى مردم مى‏زنیم، شاید در آن بیندیشید! (۲۱)

او خدایى است كه معبودى جز او نیست، داناى آشكار و نهان است، و او رحمان و رحیم است! (۲۲)و خدایى است كه معبودى جز او نیست، حاكم و مالك اصلى اوست، از هر عیب منزه است، به كسى یتم نمى‏كند، امنیت بخش است، مراقب همه چیز است، قدرتمندى شكست‏ناپذیر كه با اراده نافذ خود

هر امرى را اصلاح مى‏كند، و شایسته عظمت است; خداوند منزه است از آنچه شریك براى او قرارمى‏دهند! (۲۳)او خداوندى است خالق، آفریننده‏اى بى‏سابقه، و صورتگرى (بى‏نظیر); براى او نامهاى نیك است; آنچه در آسمانها و زمین است تسبیح او مى‏گویند; و او عزیز و حكیم است! (۲۴)