هر کس سوره جاثیه را قرائت کند، خداوند عیب های او را می پوشاند

 و حالت ترس و نگرانی او را هنگام حسابرسی آرام می کند(2)از امام صادق علیه السلام روایت شده است: هر کس سوره جاثیه را قرائت نماید پاداشش این است که هرگز آتش به او نمی رسد و صدای زوزه آتش جهنم را نمی شنود و با حضرت محمد صلی الله علیه وآله وسلم همراه خواهد بود(3)

آثار و برکات سوره

1) در امان ماندن ازشر حاکم قدرتمند

از رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم منقول است: هر کس سوره جاثیه را بنویسد و برگردن آویزد از حمله هر حاکم و سلطان ستمگری در امان خواهد ماند و نزد مردم با هیبت و شکوه و محبوب و آبرومند خواهد بود و این عنایتی است که از جانب خداوند است(4)

2) در امان بودن از شر سخن چین

ازامام صادق علیه السلام نقل شده است: اگر سوره جاثیه را بنویسند به همراه داشته باشند از شر هر سخن چینی در امان خواهند ماند و غیبت او را نمی کنند و اگر هنگام ولادت نوزاد بر او آویزند همواره در حفظ و حراست الهی خواهد بود(5)

3) در امان ماندن از شر جن

همچنین در روایت دیگری از ایشان آمده: اگر سوره جاثیه را بنویسند و به همراه داشته باشند در خواب و بیداری از هر گونه عامل ترساننده و خطر آفرین در امن خواهند ماند و اگر هنگام خواب این سوره را زیر سر نهند از شر جن در امانند.(6)

ترجمه از 1 تا 30:

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

حم (1)این كتاب از سوى خداوند عزیز و حكیم نازل شده است! (2)بى ‏شك در آسمانها و زمین نشانه‏ هاى (فراوانى) براى مؤمنان وجود دارد; (3)و نیز در آفرینش شما و جنبندگانى كه (در سراسر زمین) پراكنده ساخته، نشانه ‏هایى است براى جمعیتى كه اهل یقینند. (4)و نیز در آمد و شد شب و روز، و رزق (و بارانى) كه خداوند از آسمان نازل كرده و بوسیله آن زمین را بعد از مردنش حیات بخشیده و همچنین در وزش بادها، نشانه‏ هاى روشنى است براى گروهى كه اهل تفكرند! (5)

اینها آیات خداوند است كه ما آن را بحق بر تو تلاوت مى‏كنیم; اگر آنها به این آیات ایمان نیاورند، به كدام سخن بعد از سخن خدا و آیاتش ایمان مى ‏آورند؟! (6)واى بر هر دروغگوى گنهكار… (7)كه پیوسته آیات خدا را مى‏شنود كه بر او تلاوت مى‏شود، اما از روى تكبر اصرار بر مخالفت دارد; گویى اصلا آن را هیچ نشنیده است; چنین كسى را به عذابى دردناك بشارت ده! (8)

و هرگاه از بعضى آیات ما آگاه شود، آن را به باد استهزا مى‏گیرد; براى آنان عذاب خواركننده‏اى است! (9)و پشت سرشان دوزخ است; و هرگز آنچه رابه دست آورده‏اند آنها را (از عذاب الهى) رهایى نمى‏بخشد، و نه اولیایى كه غیر از خدا براى خود برگزیدند (مایه نجاتشان خواهند بود); و عذاب بزرگى براى آنهاست! (10)این (قرآن) مایه هدایت است، و كسانى كه به آیات پروردگارشان كافر شدند، عذابى سخت و دردناك دارند! (11)

خداوند همان كسى است كه دریا را مسخر شما كرد تا كشتیها بفرمانش در آن حركت كنند و بتوانند از فضل او بهره گیرید، و شاید شكر نعمتهایش را بجا آورید! (12)او آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همه را از سوى خودش مسخر شما ساخته; در این نشانه ‏هاى (مهمى) است براى كسانى كه اندیشه مى‏كنند! (13)به مؤمنان بگو: «كسانى را كه امید به ایام الله ( روز رستاخیز) ندارند مورد عفو قرار دهند تا خداوند هر قومى را به اعمالى كه انجام مى‏دادند جزا دهد»! (14)

هر كس كار شایسته ‏اى بجا آورد، براى خود بجا آورده است; و كسى كه كار بد مى‏كند، به زیان خود اوست; سپس همه شما به سوى پروردگارتان بازگردانده مى‏شوید! (15)ما بنى اسرائیل را كتاب (آسمانى) و حكومت و نبوت بخشیدیم و از روزیهاى پاكیزه به آنها عطا كردیم و آنان را بر جهانیان (و مردم عصر خویش) برترى بخشیدیم; (16)

و دلایل روشنى از امر نبوت و شریعت در اختیارشان قرار دادیم; آنها اختلاف نكردند مگر بعد از علم و آگاهى; و این اختلاف بخاطر ستم و برترى‏جویى آنان بود; اما پروردگارت روز قیامت در میان آنها در آنچه اختلاف داشتند داورى مى‏كند. (17)سپس تو را بر شریعت و آیین حقى قرار دادیم; از آن پیروى كن و از هوسهاى كسانى كه آگاهى ندارند پیروى مكن! (18)آنها هرگز نمى‏توانند تو را در برابر خداوند بى‏نیاز كنند (و از عذابش برهانند); و ظالمان یار و یاور یكدیگرند، اما خداوند یار و یاور پرهیزگاران است! (19)

این (قرآن و شریعت آسمانى) وسایل بینایى و مایه هدایت و رحمت است براى مردمى كه (به آن) یقین دارند! (20)آیا كسانى كه مرتكب بدیها و گناهان شدند گمان كردند كه ما آنها را همچون كسانى قرارمى‏دهیم كه ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‏ اند كه حیات و مرگشان یكسان باشد؟! چه بد داورى مى‏كنند! (21)و خداوند آسمانها و زمین را بحق آفریده است تا هر كس در برابر اعمالى كه انجام داده است جزا داده شود; و به آنها ستمى نخواهد شد! (22)

آیا دیدى كسى را كه معبود خود را هواى نفس خویش قرار داده و خداوند او را با آگاهى (بر اینكه شایسته هدایت نیست) گمراه ساخته و بر گوش و قلبش مهر زده و بر چشمش پرده‏اى افكنده است؟! با این حال چه كسى مى‏تواند غیر از خدا او را هدایت كند؟! آیا متذكر نمى‏شوید؟! (23)آنها گفتند: «چیزى جز همین زندگى دنیاى ما در كار نیست; گروهى از ما مى‏میرند و گروهى جاى آنها را مى‏گیرند; و جز طبیعت و روزگار ما را هلاك نمى‏كند!» آنان به این سخن كه مى‏گویند علمى ندارند، بلكه تنها حدس مى‏زنند (و گمانى بى ‏پایه دارند)! (24)

و هنگامى كه آیات روشن ما بر آنها خوانده مى‏شود، دلیلى در برابر آن ندارند جز اینكه مى‏گویند: «اگر راست مى‏گویید پدران ما را (زنده كنید) و بیاورید (تا گواهى دهند)!» (25)بگو: «خداوند شما را زنده مى‏كند، سپس مى‏میراند، بار دیگر در روز قیامت كه در آن تردیدى نیست گردآورى مى‏كند; ولى بیشتر مردم نمى‏دانند.» (26)مالكیت و حاكمیت آسمانها و زمین براى خداست; و آن روز كه قیامت برپا شود اهل باطل زیان مى‏بینند! (27)

در آن روز هر امتى را مى‏بینى (كه از شدت ترس و وحشت) بر زانو نشسته; هر امتى بسوى كتابش خوانده مى‏شود، و (به آنها مى‏گویند:) امروز جزاى آنچه را انجام مى‏دادید به شما مى‏دهند! (28)این كتاب ما است كه بحق با شما سخن مى‏گوید (و اعمال شما را بازگو مى‏كند); ما آنچه را انجام مى‏دادید مى‏نوشتیم! (29)اما كسانى كه ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، پروردگارشان آنها را در رحمت خود وارد مى‏كند; این همان پیروزى بزرگ است! (30)