هر کس سوره دخان را در شب ها قرائت کند،

 خداوند گناهان گذشته اش را می آمرزد(1)در روایت دیگری آمده است: هر کس در شب جمعه سوره دخان را قرائت کند بخشیده خواهد شد.(2)همچنین از ایشان روایت شده که فرمودند: هر کس در شب یا روز جمعه سوره دخان را قرائت کند خداوند خانه ای در بهشت برای او بنا می کند.

و کسی که در شب جمعه سوره دخان را قرائت می کند در حال صبح می کند که خداوند او را آمرزیده است و او را با حورالعین تزویج خواهد کرد(3)امام باقر علیه السلام فرمودند: هر کس سوره دخان را در نمازهای واجب و نافله های خود بخواند خداوند وی را در روز قیامت در زمره ایمنان برانگیزاند و در سایه عرش خود جای دهد و حسابش را آسان کند و نامه عملش را به دست راستش دهد.(4)

آثار و برکات سوره

1) امان یافتن از شر جن

چون سوره دخان را بنویسی و بر طفل ببندی از شر جن و گزنده ها ایمن شود.(5)

2) جهت شکوه و هیبت نزد مردم

هر کس این سوره را بنویسد و با خود همراه داشته باشد در چشم مردم با هیبت باشد و هر کس آن را بشوید و از آن آب بنوشد از شر سخن چین در امان خواهد بود(6)

3) برآورده شدن حاجت

از امام صادق علیه السلام نقل شده: هر که 70 بار جهت مهمات این سوره را بخواند حاجتش روا گردد و نیز هر که این سوره را بنویسد و با خود دارد خلایق او را دوست دارند(7)

4) خلاصی از وسوسه های شیطانی

از پیامبر اکرم نقل شده است: اگر سوره دخان را بنویسد و به همراه داشته باشد از مکر و حیله های شیطان در امن است و اگر این نوشته را شب هنگام زیر سر خود بگذارد در خواب رویاهای شیرین و خوش می بیند و از اضطراب شبانه خلاص می شود…(8)

5) برطرف شدن درد سر

اگر این سوره را بنویسند و آب آن را بر کسی که درد سر دارد بنوشانند خوب می شود…(9)

6) جهت زیاد شدن سود و مال

اگر تاجر ها و کاسب ها نوشته این سوره را در محل کسب خود قرار دهند سود فراوان خواهند کرد و صاحب مال زیاد خواهند شد(10)

ترجمه از 1 تا 30:

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

حم (1)سوگند به این كتاب روشنگر، (2)كه ما آن را در شبى پر بركت نازل كردیم; ما همواره انذاركننده بوده‏ایم! (3)در آن شب هر امرى بر اساس حكمت (الهى) تدبیر و جدا مى‏گردد. (4)(آرى، نزول قرآن) فرمانى بود از سوى ما; ما (محمد (ص) را) فرستادیم! (5)اینها همه بخاطر رحمتى است از سوى پروردگارت، كه شنونده و داناست! (6)(همان) پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست، اگر اهل یقین هستید! (7)

هیچ معبودى جز او نیست;زنده مى‏كند و مى‏میراند; او پروردگار شما و پروردگار پدران نخستین شماست! (8)ولى آنها در شكند و (با حقایق) بازى مى‏كنند. (9)پس منتظر روزى باش كه آسمان دود آشكارى پدید آورد… (10)كه همه مردم را فرامى‏گیرد; این عذاب دردناكى است! (11)(مى‏گویند:) پروردگارا! عذاب را از ما برطرف كن كه ایمان مى‏آوریم. (12)چگونه: و از كجا متذكر مى‏شوند با اینكه رسول روشنگر (با معجزات و منطق روشن) به سراغشان آمد! (13)

سپس از او روى گردان شدند و گفتند: «او تعلیم یافته‏اى دیوانه است!» (14)ما عذاب را كمى برطرف مى‏سازیم، ولى باز به كارهاى خود بازمى‏گردید! (15)(ما از آنها انتقام مى‏گیریم) در آن روز كه آنها را با قدرت خواهیم گرفت; آرى ما انتقام گیرنده‏ایم! (16)ما پیش از اینها قوم فرعون را آزمودیم و رسول بزرگوارى به سراغشان آمد، (17)

(و به آنان گفت: امور) بندگان خدا را به من واگذارید كه من فرستاده امینى براى شما هستم! (18)و در برابر خداوند تكبر نورزید كه من براى شما دلیل روشنى آورده‏ام! (19)و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مى‏برم از اینكه مرا متهم كنید! (20)و اگر به من ایمان نمى‏آورید، از من كناره‏گیرى كنید (و مانع ایمان آوردن مردم نشوید)! (21)

(آنها هیچ یك از این پندها را نپذیرفتند، و موسى) به پیشگاه پروردگارش عرضه داشت: اینها قومى مجرمند! (22)(به او دستور داده شد:) بندگان مرا شبانه حركت ده كه شما تعقیب مى‏شوید! (23)(هنگامى كه از دریا گذشتید) دریا را آرام و گشاده بگذار (و بگذر) كه آنها لشكرى غرق‏شده خواهند بود! (24)(سرانجام همگى نابود شدند و) چه بسیار باغها و چشمه‏ها كه از خود به جاى گذاشتند، (25)

و زراعتهاو قصرهاى زیبا و گرانقیمت، (26)و نعمتهاى فراوان دیگر كه در آن (غرق) بودند! (27)اینچنین بود ماجراى آنان! و ما (اموال و حكومت) اینها را میراث براى اقوام دیگرى قرار دادیم! (28)نه آسمان بر آنان گریست و نه زمین، و نه به آنها مهلتى داده شد! (29)ما بنى اسرائیل را از عذاب ذلت‏بار رهایى بخشیدیم; (30)