در رو باز کرد و وارد تراس شدیم.

چشم هام از دیدن اون همه زیبایی برق زد ، فوق‌العاده بود!
تراسِ نه چندان بزرگی که میز مشکی رنگی در گوشه اش قرار داشت و مقابلش با گل وگیاه تزیین شده بود.
_ اونقدرام خوب نیست که سه ساعته داری با دهن باز نگاهش می کنیا!
گیج نگاهش کردم که روی صندلی نشست.
وقتی متوجه حرفش شدم اخم هام درهم تنیده شد، به من می گفت ندیده؟!
مقابلش نشستم.
_ فضاشو دوست داشتم همین!
گارسون آمد و مِنو رو بهمون داد‌.
به لطف بیرون رفتنای پی در پی ام خوب این جور چیزها رو بلد بودم!
من فقط قهوه سفارش دادم، اما مجید دوتا کیک شکلاتی ام برامون سفارش داد و گفت که خوشمزه است‌.
وقتی گارسون رفت، گفت:
_ از سعید جدا شدی؟
فکر نمی کردم که همچین سوالی رو بپرسه!
اما کم نیاوردم و زل زدم به چشم هاش.
_ آره.
یک تای ابروشو انداخت بالا و با پوزخندی گفت:
_ پس بلاخره چشم هات باز شد و حقایق رو دیدی.
سردتر از خودش لب زدم.
_ من از اولم حقایق رو می دونستم، فقط می خواستم بهش شانس بدم! وقتی دیدم که درست بشو نیست جدا شدم!
_ و بلافاصله به من پیام دادی؟!
بعد خندید.
دست هامو مشت کردم تا چیزی بهش نگم! دیگه داشت زیاده روی می کرد‌.
احترام بهش نیومده، باید بشم همون سودای گستاخ و سرتق!
_ کار بدی کردم؟!
پاشو روی پاش انداخت.
_ نه ، باسرعت عمل کردی.
_ شایدم می خواستم ببینم دوستِ دوست پسرِ سابقم که به رل رفیقشم رحم نکرده کیه!
با این حرفم جا خورد،
حتما انتظار نداشت که اینقدر صریح حرفم رو بزنم.
_ بیخیال، هردومون می دونیم که سعید آدم درستی نیست.
گارسون سفارش رو آورد و بعد از گذاشتن روی میز رفت.
پا روی پا انداختم و گفتم:
_ تو خیلی آدم درستی هستی؟
دیدم که از تعجب تکان خورد اما به روی خودش نیاورد.
به خواسته م رسیده بودم! هنوز خیلی مونده بود تا منو بشناسه!
زود به خودش آمد، از پاکتِ سیگارش، سیگاری درآورد و با فندک روشنش کرد.
کامی عمیق گرفت و دودش رو بیرون فرستاد.

_ من ادعا نمی کنم که آدمِ خوبی ام، اما هنوز اونقدر لجن نشدم که چند تا دخترو خر کنم و به عنوان ابزار جنسی ازشون استفاده کنم و بعد از چند وقت که ازشون خسته شدم عین یه دستمال کاغذیِ استفاده شده بندازمشون دور!
شاید برای اولین بار تو عمرم خجالت کشیدم! گر گرفتم و سرمو انداختم پایین، پس از من رک تر بود!
کمی از قهوه ام رو خوردم و گفتم:
_همه پسرا همینن! فقط درجه لجن بودنشون فرق می کنه!
و با پوزخند اضافه کردم‌:
_ البته دور از جون شما!
خنده ی کوتاهی که کرد که گونه اش چال افتاد‌.
سریع خم شدم و انگشتِ اشاره ام رو به داخلِ چالش فرو بردم و با ذوق گفتم:
_ وای توام چال داری که!
باهاش چشم تو چشم شدم و وقتی چهره ی شوکه اش رو دیدم تازه فهمیدم چیکار کردم!
خودمو جم و جور کردم.
_ معذرت می خوام، من وقتی چال گونه می بینم اختیار خودمو از دست می دم برا..
خودش رو به سمتم کشید و پرید وسط حرفم:
_ عیب نداره، فقط یه سوال برام پیش آمده؟
سوالی نگاهش کردم که ادامه داد:
_ اگه تو خیابونم ببینی یکی چال گونه داره انگشتتو فرو میکنی توش؟!
شوکه و گیج لب زدم:
_ اینو جدی پرسیدی یا شوخی می کنی؟
این بار بلند خندید و به قهوه و کیک دست نخورده ام اشاره کرد.
_ ولش کن، قهوه ات رو بخور سرد شد.
و سیگارش رو خاموش کرد.
سری تکان داده و مشغول خوردن شدم. چند دقیقه ای گذشت که نگاه خیره شو روی خودم حس کردم.
ابرویی بالا انداختم و تکه کیکی که دهانم بود رو قورت دادم‌.
_ چیزی شده؟
دستشو دراز کرد و با انگشت اشاره گوشه لبم رو پاک کرد ، انگشتِ‌ شکلاتی شده‌اش رو داخل دهانش برد و مکید.
از تماس دستش با لبم مورمور شدم اما چیزی نگفتم.
_ عین بچه ها غذا می خوری‌.
سکوت کردم، ادامه داد:
_ دوستت دارم.
با خنده گفتم:
_ عین بچه ها غذا خوردن رو دوست داری یا منو دوست داری؟!
مثل من خندید.
_ بریم؟
باشه ای گفتم و از سر میز بلند شدم‌.
باهم وارد کافه شدیم، مجید سمت صندوق رفت و منم پشت سرش راه افتادم.
وقتی متوجه ام شد برگشت سمتم و گفت:
_ تو برو بیرون تا من حساب کنم و بیام.
قدمی به جلو برداشتم‌.
_ خوب من حساب میکنم تو برو بیرون منتظر بمون‌.
ابرویی بالا انداخت و با اخم گفت:
_ نبابا، دیگه چی؟
شونه ای بالا انداختم.
_ چرا تو حساب کنی خوب؟
_ برو بیرون بچه رو عصاب منم راه نرو.
و خودش به طرف صندوق رفت.
منم که همین رو می خواستم لبخندی زدم و از کافه خارج شدم‌‌.
اینکه تونستم یجوری نشون بدم که دنبال پول و کافه گردی و اینا نیستم خرسندم می کرد!

از کافه خارج شد و در ماشینو باز کرد، هر دو سوار شدیم.
وقتی راه افتاد گفت:
_ خوب کجا بریم؟
نگاهی به ساعت کردم، عقربه ها ساعت چهار و چهل و پنج دقیقه رو نشون می داد.
_ نمی دونم اما من ساعت شیش باید خونه باشم.
خندید و لب زد:
_ چیه مامانت دعوات میکنه؟!
نمی خواستم بگم که از هم جدا شدن و من با پدرم زندگی می کنم، شاید عیبی نداشت اما من دوست نداشتم!
_ از اون سنی که بخوان دعوام کنن گذشته، اما خودم دوست دارم حد و مرز رو رعایت کنم.
پوزخندِ محوی زد اما از چشمم دور نموند.
_ خوبه کوچولو!
ابرویی بالا انداختم .
_ ممنون بابا بزرگ.
با پایان حرفم بلند خندید .
_ اصلا هم که کم نمیاری!
شونه ای بالا انداخته و به منظره بیرون نگاهی کردم.
_ اصلشم همینه، مگه نه؟
بعله ی معنا داری گفت که من بی جوابش گذاشتم.
کمی بی هدف دور زدیم و حرف های معمولی ای بینمون رد و بدل شد.
_ خوب خانوم کوچولو کجا برسونمت؟
نمی خواستم که با محله و خونمون آشنا بشه، بنابراین گفتم:
_ همونجا که سوارم کردی.
باشه ای گفت و ده دقیقه بعد توی همان خیابان ایستاد.
نگاهش کردم و لب زدم:
_ ممنون برای همه چی، از دیدنت خوشحال شدم.
دستشو آورد بالا و من دستشو فشردم.
چقدر بدنش سرد بود.
_ خوب قرار بعدی کی باشه؟
در رو باز کردم .
_ حالا فعلا بریم تا به قرار بعدی برسیم، خداحافظ.
و پیاده شده و در رو بستم، اونم که معلوم بود از جوابم حرصی شده پاشو گذاشت رو گاز و رفت.
نگاهی به ساعت کردم دقیقا شش بود و من پیاده تا می رسیدم خونه هفت بود و اونوقت بابایی که از دستم شکار بود دوباره منو عصبانی می کرد!
کنار خیابون ایستادم تا ماشینی چیزی گیر بیارم و زود برسم خونه، اما انگار اون ساعت تاکسی گیر نمی آمد.
لعنتی، شانسو ببین!
کنار خیابون شروع کردم به راه رفتن که پژوی سفید رنگی جلوم ایستاد. با فکر به اینکه شاید تاکسی باشه نگاهی بهش انداختم اما با دیدن پسر ۱۸ ۱۹ ساله ای که پشت فرمون نشسته بود پوزخندی زدم و بدون اینکه چیزی بگم رفتم پیاده رو و اونم بیخیال شد.
کم مونده بود با پسر بچه ها بپلکم!

برای مشاهده ادامه داستان بر روی لینک زیر کلیک نمایید

مشاهده سایر قسمت ها

برای مشاهده و انتخاب سایر داستان ها بر روی لینک زیر کلیک نمایید

مشاهده لیست همه داستان ها