معنی نام بَهاءالدین
بَهاءالدين : (عربي) 1- آن كه به آئين و دين خود ارزش دهد؛ 2- (اَعلام) 1) شيخ محمّد ابن حسين عاملي (منسوب به جبل عامل) معروف به شيخ بهائي، دانشمند بنام عهد شاه عباس صفوي؛ 2) بهاءالدین سلطان ولد عارف و شاعر [قرن 7 هجری]، فرزند جلالالدّین محمّد مولوی.