باران : 1- (در علوم زمين) قطره‌هاي آب كه بر اثر مايع شدن بخار آبِ موجود در جو زمين ايجاد مي‌شود؛ 2- (در عرفان) باران كنايه از فيض حق تعالي و رحمت شامله ‌اوست، كه از عالم غيب بر ممكنات فايض گردد و ممكنات بر حسب مراتب استعداد، استفاضه نمايند. غلبه عنايات را نيز كه در احوال سالك حاصل شود از فَرَح و تَرَح باران گويند.