معنی نام بِنیامین
بِنيامين : (عبري) 1- یعنی پسر دست راستِ من؛ 2- (اَعلام) آخرين پسر حضرت يعقوب (ع) و برادر تني حضرت يوسف (ع) كه پدرش (حضرت يعقوب) وي را بنيامين ناميد. [درباره وجه تسمیهي بنیامین آمده است که مادرش، راحیل همسر محبوب یعقوب، به هنگام تولد وی درد و رنج بسیار متحمل شد، از اینرو فرزندش را «بن اونی» نامید که در عبری «پسر رنج من» معنا میدهد (البته معنای «پسر توانمندی من» نیز برای آن ذکر کردهاند). گفتهاند که راحیل، اندکی پس از ولادت فرزندش بر اثر سختیهایي که تحمل کرده بود، در گذشت. اما پدرش وی را «بن یامین» به معنای تحتاللفظیِ «پسر دستِ راست» نام نهاد، که بر پیروزی او در آینده نیز اِ شعار داشت. «بن یامین» را به معنای «پسر جنوب» نیز گفتهاند، زیرا او تنها پسر یعقوب بود که در جنوب یعنی کنعان زاده شد. همچنین نام او را «بن یمیم» گفتهاند، یعنی فرزند روزگاران؛ چون تولد او در سن پیری یعقوب بود. (نقل مطالب از دانشنامهي جهان اسلام ص 453].