اِقبال : (عربي) 1- در باور عامه، آنچه باعث خوشبختي مي‌شود؛ 2- بخت و طالع؛ 3- روي‌آوردن، روي‌آوردن دولت؛ 4-سعادت، نيك بختي و بهروزي؛ 5- (در احكام نجوم) بودنِ كواكب در وتدها كه آن را دليل نيك بختي مي‌دانستند در مقابلِ ادبار؛ 6- (اَعلام) 1) عباس اقبال آشتياني: [1275-1334 شمسی] محقق، ادیب و مورخ ايراني، استاد دانشگاه و ناشر مجله‌ي یادگار. از آثار اوست: تاریخ مغول، ترجمه‌ي مأموریت ژنرال گاردان در ایران، یادداشتهای تِرِزل و طبقات سلاطین اسلام؛ 2) محمّد اقبال لاهوري: [1250-1317 شمسی] شاعر و متفكر پاكستانی كه آخرين شاعر پارسي گوي شبه قاره‌ي هندوستان است؛ 3) اقبال آذر: [1275-1334 شمسی] موسیقیدان و خواننده‌ي ایرانی، اهل تبریز.