اسكندر : (معرب از يوناني) 1- به معني ياوري كننده مرد؛ 2- (اَعلام) 1) اسکندر (= اسکندر مقدونی، اسکندر کبیر، اسکندر رومی): پادشاه مقدونيه [336-323 پیش از میلاد] كه در 20 سالگی به پادشاهی رسید. دو سال بعد به ايران حمله کرد و در سال 331 پیش از میلاد تخت جمشید را تسخير كرد و آتش زد. سپس روانه‌ي هند شد، ولی توفیقی نیافت و پس از بازگشت در بابل مرد؛ 2) اسکندر (= اسکندر ذوالقرنین): شخصیتی در افسانه‌های ایرانی که مادرش دختر فیلقوس (فیلیپ) یونانی و پدرش داراب شاه کیانی بود؛ 3) اسکندر: امیر [823-838 قمری] سلسله‌ي قراقوینلو؛ 4) اسکندر افرودیسی [وفات حدود 211 میلادی] فیلسوف ایرانی، از شارحان آثار ارسطو.