جلال‌الدين : (عربي) 1- شكوه و عظمت دين؛ 2- (اَعلام) 1) مولانا جلال‌الدين محمّد بلخي (= مولوي) از عارفان و شاعران بنام ايرانيِ قرن 7 هجري، مؤلف منظومه‌ي عرفانی معروف به مثنوی معنوی، مجموعه غزلهای موسوم به دیوان شمس، دو کتاب به نامهای فیه مافیه و مجالس سبعه؛ 2) جلال‌الدين خوارزمشاه فرزند سلطان محمّد خوارزمشاه از سلاطین سلسله‌ي خوارزمشاهی در قرن 7 هجری.