جُنيد : (عربي)1- به معناي سرباز و لشكري؛ 2- (اَعلام) 1) جُنيد بغدادي [قرن 3 هجری] عارف و عالم ديني كه پيشوا و مقتدا و سيد صوفيان صفا بود؛ 2) جنید صفوی (= سلطان جنید) [قرن 9 هجری] پیشوای صوفیان صفوی و نوه‌ي صفی‌الدین اردبیلی، که پس از تلاش نافرجام برای تشکیل دولتی مستقل، در جنگ با شروانشاه کشته شد.