كيومرث : (= گيومرت)، 1- زنده‌ي فاني. [جزء اول «گيو» و «گيه» به معني جان و زندگي است و جزء دوم «مرتن» صفت است به معني مردني و در گذشتني و به تعبير ديگر مردم، چون بشر فاني است او را مردني و درگذشتني ناميده‌اند. (از پاورقي برهان ـ چ معين)] 2- معني كيومرث در تاريخ بلعمي «زنده‌ي گويا» آمده است؛ 3- (اَعلام) 1) (در شاهنامه) کیومرث: نخستين شاه سلسله‌ي پیشدادیان که 30 سال پادشاهی کرد. 2) (در اوستا) کیومرث: نخستین انسان. از نطفه‌ي او که بر زمین ریخت، مَشیه و مَشیانه به صورت مرد و زن پدید آمدند.