خالِد : (عربي) 1- (در قديم) پاينده و جاويد؛ 2- (اَعلام) 1) خالد ابن اسعد [قرن اول هجری] صحابی پيامبر اسلام(ص) و از مهاجران به حبشه؛ 2) خالد ابن وليد [قرن اول هجری] سردار عرب، صحابی پيامبر اسلام(ص) که در فتح مکه شرکت داشت. فاتح حيره، شام و قِنَسرين؛ 3) خالد برمکی [86-165 قمری] دولتمرد ايرانی از خاندان برمکيان، که همراه ابومسلم برای برانداختن امویان جنگيد، از مشاوران منصور خلیفه بود و نقشه‌ي شهر بغداد را طرح کرد.