ميثم : (عربي) 1- پاي و سپل شتر كه محكم به زمين كوبيده شود؛ 2- (اَعلام) ميثم ابن يحيي تمار (= میثم تمار): [قرن اول هجری] از موالي (غلامان) بني اسد و از اجله (بزرگان) اصحاب اميرالمؤمنين علي(ع)، که بوسیله‌ي ابن زیاد به دار آویخته شد.