مصدّق : (عربي) 1- گواهي دهنده به درستي كسي يا چيزي؛ 2- (در حقوق) آن كه از طرف اصحاب دعوا انتخاب مي‌شود تا اظهار نظر يا شهادت او از ماوقع براي طرفين حجت باشد؛ 3- (در فقه) مأمور وصول زكات؛ 4- (اَعلام) مصدق: شهرت محمّد مصدق: [حدود 1261-1346 شمسی] دولتمرد و سياستمدار ايرانی، دکتر حقوق، وزیر دارایی [1300 شمسی] و نماینده‌ي مجلس شورا از تهران [1302-1307 ؛ 1322-1328 شمسی] از مخالفان سلطنت رضاشاه، رهبر نهضت ملی کردن نفت ایران، بنیانگذار جبهه‌ي ملی ایران [1329 شمسی]، نخست وزیر [1330-1332 شمسی]. بر اثر کودتای 28 مرداد زندانی و سپس به روستای احمدآباد تبعید شد.