نَصر: (عربي) 1- ياري، مدد؛ 2- پيروزي، ظفر؛ 3- (اَعلام) 1) سوره‌ي صدو دهم از قرآن كريم داراي سه آيه؛ 2) نام دو تن از امیران سلسله‌ي سامانی. نصر اول: نخستین امیر سامانی ماوراءالنهر [250-279 قمری]، که از سوی خلیفه‌ي عباسی منصوب شد. برادر امیر اسماعیل سامانی؛ نصر دوم: امیر سامانی [301-331 قمری]، که محمّدابن احمد جیهانی و پس از او ابوالفضل بلعمی را وزیر خود کرد. بر اثر شورش سران سپاه ناچار به استعفا شد؛ 3) نصر ابن سیار لیثی: [46- 131 قمری] والی بلخ و امیر خراسان در زمان بنی امیه.