اويس : (اَعلام) 1) نام يكي از عارفان و پارسايان و تابعين صدر اسلام، مشهور به اويس قرني [قرن اول هجری] که حدیث نبویِ «انّی اَشَم رائحة الرحمن من جانب الیمن» [من رایحه و عطر خداوند را از جانب یمن حس می‌کنم] راجع به اوست؛ 2) نام دو تن از شاهان جلایری از سلسله‌ي جلایریان در قرن 8 و9 هجری.