رابعه : (عربي) (اَعلام) رابعه ی بنت كعب (= رابعه‌ي قزداري) [قرن 4 هجری] شاعره‌ي پارسی گوی از مردم بلخ، که شعرهایش از او و داستان عشقش به غلام برادرش و کشته شدنش به دست برادر در تذکره ها نقل شده است.