رافع : (عربي) 1- داراي ميل و رغبت به چيزي يا كسي، مايل، خواهان؛ 2- (اَعلام) حسن به ابن محمّد، راغب اصفهاني: [قرن4 و5 هجری] فقیه و ادیب ایرانی، مؤلف تفسیر قرآن، مفردات الفاظ القرآن، اَلذَریعه اِلی مکارِمُ الشریعه که به نام اَلنَّوادِر به فارسی ترجمه شده است.