رضا : (عربي) 1- رضايت، راضي، خشنود؛ 2- (در تصوف) رضا اين است كه بنده از مشيّت حق گله نكند و نامرادي را رضاي حق بداند و با روي خوش بپذيرد. 3- (اَعلام) 1) امام رضا(ع): (= علي ابن موسي الرضا)، ابوالحسن علی ابن موسی [151-203 قمری] هشتمين امام شيعيان، که مأمون زیر فشار ایرانیان او را ولیعهد خود کرد، سپس مسموم و به شهادت رساند. آرامگاهش در مشهد بزرگترین زیارتگاه ایران است. امام غریب، شاه خراسان و ضامن آهو از لقبهای اوست؛ 2) رضا عباسی: [زنده در 1000 قمری] نقاش ایرانی، از مردم کاشان. در دربار شاه عباس کبیر فعالیت داشت؛ 3) رضا قلی خان للـه باشی، ر هدایت 3- 1)