صدر : (عربی) 1- جايي در مجلس كه مخصوص نشستن بزرگان است و معمولاً روبروي درِ ورودي قرار دارد، طرف بالاي مجلس؛ 2- (به مجاز) اشخاص برتر و داراي مقام بالاتر؛ 3- (احترام آميز) (به مجاز) مهتر و رئيس؛ 4- (در قديم) سينه؛ 5- (به مجاز) باطن و ذهن؛ 6- (در قديم) (در نجوم) ستاره‌ي آلفا در صورت فلكيِ ذات‌الكرسي؛ 7-(در عرفان) صدر، روح انسان را به اعتبار وجه «يلي‌البدني» و از آن جهت كه مصدر انوار است گويند.