شمس‌الدين: (عربي) 1- آفتاب دين؛ 2- (اَعلام) 1) شمس‌الدين آلب ارغو: (= آلب ارغوان) ششمین اتابک [656-672 قمری] از سلسله‌ي اتابکان لر بزرگ و جانشین برادرش تکلة ابن هزار اسب؛ 2) شمس‌الدين قراسنقر: [قرن 7و 8 هجری] از شاهان سلسله‌ي ممالیک مصر، که به مراغه تبعید شد و در همانجا درگذشت؛ 3) شمس‌الدين محمّد کرت. نام دو تن از فرمانروایان آل‌کرت. اول شاه و بنیانگذار سلسله‌ي آل‌کرت [643-677 قمری] در شمال افغانستان، که در تبریز وفات یافت؛ دوم شاه [729-730 قمری] پسر و جانشین غیاث‌الدين کرت؛ 4) شمس‌الدين میرک: (میرک بخارایی) [قرن 8 هجری] فیلسوف و اخترشناس مسلمان، که بر برخی کتابهای علمی پیشینیان شرح نوشت، مانند شرح هدایت الحکمه‌ي اثیرالدین ابهری. شرح حکمت العین. ‌