توفيق : (عربي) 1- امكان دستيابي به مقصود، موفقيت، كاميابي؛ 2- ياري و تأييد، تأييد پروردگار، مدد الهي؛ 3- (در قديم) سازگار گرداندن دو يا چند چيز با هم، سازگاري؛ 4-(اَعلام) 1) شاه مصر [1879-1892 ميلادی] که نظارت بريتانيا را بر اداره‌ي امور مصر پذيرفت و تسلط مصر بر سودان را از دست داد؛ 2) روزنامه نگار و هنرپيشه‌ي ايرانی، [حدود 1258-1318 شمسی] از پيشگامان نمايش کمدی، ناشر و بنيانگذار روزنامه‌ي فکاهی توفيق.