سوده :    (عربي) 1- ساييده، ساییده شده؛ 2- (اَعلام) [قرن اول هجری] نام دختر زمعه ابن قيس ابن عبد شمس، از همسران پیامبر اسلام(ص)، بیوه‌ي یکی از مسلمانان نخستین به نام سکران.

سورا : 1- سود دهنده؛ 2- توانا، نيرومند؛ 3- (اَعلام) نام شهر «شوراب» در نوشته‌هاي رومی و یونانی که به گونه‌اي سورا/  surāـ/ آمده است، شوراب (سورا) در مغرب رود فرات و در نزدیک دشت سروج (باتنه) و در شرق حلب قرار دارد.

سوره : (عربي) هر يك از بخش‌هاي صد و چهارده‌گانه‌ي قرآن كه خود شامل چند آيه است، سورت.

سوري : 1- (در قديم) (در گياهي) گل سرخ؛ 2- (به مجاز) سرخ رنگ.

سوريا : (سوري + الف (اسم ساز))، ( سوري.

سورينا :   (سورين + ا (پسوند نسبت))، منسوب به سورين، ( سورين. 1-

سوزان : 1- داراي حرارت و گرماي بسيار زياد؛ 2- (در قديم) (به مجاز) سرشار از اندوه و اشتياق.

اسم خارجی سوزان(Susan) :سوزان فرم بومی سوزانا ، یک فرم عهد جدید از نام عبری شوشانا می‌باشد. (از شوشان “لیلی “، که در عبری مدرن به معنای ” رز ” نیز هست).

سوسن : 1- (گياهي) گياهي پياز دار و تك لپه‌اي، با برگ‌هاي باريك و دراز كه انواع وحشي و پرورشي دارد؛ 2- گل اين گياه كه معمولاً درشت، خوشه‌اي، و به رنگ ها و اشكال مختلف است. بعضي انواع آن خاصيت دارويي دارد.

سوفيا : (عربي) 1- (= صوفيه)، پيروان تصوف؛ 2- عاقل، خردمند؛ 3- (اَعلام) (= صوفيه) پايتخت بلغارستان.

سوگل : (تركي) (در گفتگو) مورد علاقه و محبت زياد، محبوب.