مِها : بزرگ، بزرگتر. [چنانچه اين كلمه مَها /mahā/ تلفظ شود منسوب به ماه است؛ (به مجاز) زيبارو].

مهاباد : (اعلام) 1) رودی در استان آذربایجان غربی به طول 85 کیلومتر، که از ارتفاعات جنوب غربی سرچشمه می گیرد و پس از عبور از مهاباد و مخلوط شدن با رودهای دیگر به دریاچه ی ارومیه می ریزد؛ 2) شهرستانی در جنوب شرقی استان آذربایجان غربی با مرکز مهاباد. [نام پیشین آن ساوجبلاغ بوده است]؛ 3) شهری در شهرستان اردستان در استان اصفهان.

مَهان : (مَه = ماه + ان (پسوند نسبت))، 1- منسوب به ماه؛ 2-(به مجاز) زيبارو؛ [چنانچه اين واژه مِهان(mehān) تلفظ شود جمع مِه و به معني بزرگان مي‌باشد].

مَهبان : (مَه = ماه + بان (پسوند محافظ یا مسئول))، (به مجاز) زیبا و مهتاب رو.

مِهبانو : بانوي بانوان، سرور بانوان، بزرگ زنان.

مَهتا (مَه تا) : 1- همانند ماه، چون ماه؛ 2- (به مجاز) زيبارو.

مَهتاب : 1- نور و روشنايي ماه؛ 2- مهتابي.

مَهتاج : (= ماه تاج)، 1- تاج ماه؛ 2- (به مجاز) زيباي زيبايان.

مَهدا : (عربي) اول شب، پاسي از شب، آرامش شب.

مَهدخت : (مَه = ماه + دخت = دختر) (= ماه دخت)، ( ماه دخت.