اُلفت : (عربي) خو گيري، انس‌، محبت، دوستي، همدمي، عادت كردن به كسي (چيزي) همراه با دوست داشتن ِاو (آن).

اُلگا : (تركي) (= الكا) (در قديم) سرزمين، ناحيه؛ (اَعلام) قدیسه الگا [حدود 890-969 میلادی] اولین قدیسه‌ي روسی، همسر و نایب السلطنه‌ي امیر کِیف [945-957 میلادی]، که مسیحی شد و مسیحیت را در روسیه رواج داد.

الماس : (از يوناني) 1- (در مواد) كربن خالصي كه در دما و فشار زياد متبلور شده باشد. سخت‌ترين ماده‌ي طبيعي است و كاربردهاي تزييني و صنعتي دارد؛ 2- (در قديم) ( به مجاز) شمشير.

الميرا : (تركي ـ فارسي) (ال = ايل + ميرا) (به مجاز) فدائي ايل.

اِلِنا : (یونانی) (= هلن، هلنا)، هلن و هلنا.

اِلناز : (تركي ـ فارسي) 1- مايه افتخار ايل، باعث فخر و تفاخر شهر و ولايت؛ 2- موجب نعمت و رفاه و آسايش.

الوان : (عربي) 1- رنگ‌ها، نوع‌ها، رنگارنگ، رنگين؛ 2- (در قديم) گوناگون، گونه‌گون؛ 3- (در قديم) اقسام، انواع؛ 4-(اَعلام) نام شهری در شهرستان شوش در استان خوزستان.

الهام : (عربي) 1- به دل افكندن، در دل انداختن؛ 2- القاء معني خاص در قلب به طريق فيض؛ 3- رسيدن فكر به ذهن و در معارف اسلامي القاي امري از سوي خداوند به دل كسي؛ 4- (در قديم) دريافت و شعور غريزي.

اِلهه : (عربي) (= الاهه) (مؤنث «اله»رب‌النوع)؛ 1- پرستش كردن؛ 2- ماه نو؛ 3- آفتاب؛ 4- بتان؛ 5- (در اديان) در اعتقادات قديم نيمه خدايي كه نماينده‌‌ي نوعي خاص بوده و به صورت زني ظاهر مي‌شده است.

الیا : (یونانی) 1- گل خطمی صحرایی؛ 2- (در عربی) شحم‌المرج.